بررسی علل آناتومیک «آمنوره» از دیدگاه ابوعلی سینا و مقایسه آن با طب نوین

«آمنوره» به قطع کامل قاعدگی بیش از شش ماه در زنانی که قاعدگی نامرتب دارند و نبود قاعدگی در سه سیکل متوالی در زنانی که قاعدگی مرتب دارند گفته می شود و «اولیگومنوره» زمانی رخ می دهد که فواصل بین سیکل های قاعدگی بیش از 36 روز طول بکشد یا در کل تعداد سیکل ها 5ـ7 سیکل در یک سال باشد. «احتباس طمث یا حبس حیض» در طب سنتی ایران معادل آمنوره و اولیگومنوره است. هدف این مقاله، مرور علل آناتومیک آمنوره از دیدگاه طب سنتی به ویژه «ابوعلی سینا» و مقایسه آن با طب نوین است. این تحقیق یک تحقیق از نوع بررسی متون است و حاصل کار بر روی کتاب قانون بوعلی و دیگر کتب مرجع در طب سنتی است. از طرفی مطالب مربوط در کتب زنان طب نوین هم جمع بندی، بررسی و مقایسه شدند. یافته ها: علل آناتومیک و ساختاری آمنوره از دید بوعلی و دیگر حکما شامل« رتق، ترمیم زخم های رحم، زگیل رحمی، بواسیر رحم، بیرون زدگی رحم، میلان مفرط رحم و کوتاهی گردن رحم می باشد. این علل با علل آناتومیک آمنوره در طب نوین هم مقایسه شدند که شامل: دیواره عرضی واژن، پرده بکارت فاقد سوراخ، هیپوپلازی یا آژنزی واژن یا سرویکس یا رحم یا تخمدان، سندرم آشرمن، تنگی سرویکس است. نتیجه: اکثر علل آناتومیک آمنوره در طب سنتی به نحوی مورد تأیید علم روز است بلکه برخی علل هم در طب سنتی وجود دارد که در طب نوین یافت نشد و امروزه نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه می باشد.